zondag 7 maart 2010

Zonnetje

De belofte aan mijzelf dat ik weer netjes zou gaan trainen om de laatste Woolderesloop met goed fatsoen te volbrengen, heb ik gehouden.
Een straf is het zeker niet.
Ondanks dat het af en toe nog best wat koud is, is de lente in aantocht.
Vorige week zondag was het zelfs zo warm (tussen de buien door) dat ik aan een shirtje met korte mouwen genoeg had!
Helaas was het dinsdag met de baantraining al weer een stuk kouder, terwijl we toch wel flink aan het werk gezet zijn (drie kwartier spierversterkende oefeningen en een kwartiertje rennen, pff)
Ondanks een lichte spierpijn, op zijn minst stijve benen en buikspieren, kon ik het woensdag niet laten een stukkie te gaan rennen.
Ik had een halve dag vrij en de tijd die ik nuttig had gebruikt voor het kopen van een nieuw hardloopjasje en het bezoeken van de Hengelose markt, vond ik voldoende.
Dus hop; tight aan, nieuwe jasje aan en rondje Delden lopen.
Het ging lekker en soepel.
Zaterdag was het een stuk kouder en waaide het. Maar dat weerhield Manno en mij er niet van samen een rondje te doen.
En ondanks dat ik nu al op een aantal van drie trainingen deze week zat, kon ik het vanmorgen niet laten om wederom de hardloopschoenen aan te trekken en een lekker rustige duurtraining te doen.
Een beetje frisjes was het wel toen ik de deur uitstapte, maar dat merkte ik al snel niet meer toen ik begon met rennen.
Het zonnetje scheen hartelijk over de straten en ik besloot rondje ijsbaan Zenderen te doen. Zo'n 9 km.
Het was rustig op straat, afentoe een mede-hardloperd en afentoe wat wielrenners, maar verder kwam ik nauwelijks iemand tegen. De zege van een vroege zondagochtend.
In mijn oren dreunde enthousiast de muziek van Lady Gaga en Britney Spears. Niet mijn favoriete muziek, maar wel zeer geschikt om op te rennen.
Terwijl ik langs het AZC holde bedacht ik me ongeveer een halfjaar geleden hier voor het eerst te hebben gerend.
Ik trainde toen voor de 7heuvelenloop en deze route zou me voor het eerst tot de 8km voeren. Manno was bij me op de fiets om mijn snelheid en afstand goed te bepalen.
Ik weet nog hoe moe ik op het einde was en hoe trots dat ik het gehaald had.
Toen in korte broek en korte mouwen (ondanks dat het toch begin oktober moet zijn geweest) zweette ik me te pletter.
Nu rende ik hier weer met lange broek, jasje en Bono.
Het ging zo veel makkelijker dan toen, terwijl deze keer de route iets langer was dan toen.
Waar trainen al niet goed voor is.

2 opmerkingen:

  1. Ik ben onder de indruk. Wat zul jij een dijk van een conditie hebben zo langzamerhand. Ik vrees dat ik na een minuutje of vijf al hijgend een flater zou slaan naast jou ;-) Toch maar weer eens gaan sporten dus!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Stoer zus! Ik zou een voorbeeld aan je moeten nemen.

    BeantwoordenVerwijderen