14 weken zwanger was ik toen en de wedstrijden werden te zwaar. Ik ben nog 5 weken doorgegaan met rondjes rennen, tot mijn lichaam en Bono zeiden dat het genoeg was.
Toen al riep ik dat ik 18december mijn eerste wedstrijd weer zou lopen.
18 september werd Bono Danne. Gelukkig was de bevalling niet zwaar en herstelde ik lichameljk redelijk spoedig.
Op internet las ik dat het lichaam 6weken na de bevalling voorzichtig wat sport aan kan.
De zaterdag dat Danne officieel 6weken zelf adem haalde rende ik mijn eerste kleine rondje. Het viel me erg mee, wat mijn enthousiasme aanwakkerde.
Een dag verplicht rust, met weinig spierpijn gaf me moed om de hardloopschoenen aan te trekken voor een stukje verder.
Helaas liep ik al snel tegen mijn toch wel moeie lijf aan. Pijntje hier, pijntje daar, het enthousiasme van het begin was aardig ver te zoeken. Ook omdat xrlfs een klein rondje rennen best wat voorbereidingen vraagt: Wie blijft er bij Danne, komt het uit met de voedingen (ik kan je beloven dat rennen met volle melkflessen geen pretje is), hoe zit het met mijn eigen voedingen en heb ik er überhaupt wel puf voor (gebroken nachten vallen ècht niet mee).
Door de aanmoedigingen van deez en geen, ben ik toch maar blijven proberen en langzaam ging het steeds beter en verdwenen de pijntjes.
Nu is het 16 december en staan Manno en ik allebei ingeschreven voor de 5km.
Vandaag was de generale repetitie.
Manno werkte vanuit huis, Danne had net flink gedronken en mijn energielevel was na twee nachten doorslapen, redelijk op peil.
Hardloopbroek uit de kast, warme kleding aan en op pad.
Even had ik een déjàvu: de kou, gure wind, gladde ondergrond en sneeuwvlokjes rond je hoofd gaven een vertrouwd gevoel. Was het vorig jaar niet net zo?
De Stepone loop was toen op één van de koudste dagen van het jaar. Overdag vroor het toen 8 graden en lag er sneeuw op het parcours.
Toch liep ik toen een heel redelijke tijd van 22min en een beetje, Wat mij de derde plek op leverde.
Heel niet slecht.
Hoeveel anders is het nu? Geen Zevenheuvelenloop in mijn benen, geen geharde spieren, geen huid die gewend is aan de kou. Nee, een derde plek gaat er dit jaar niet in zitten.
Mijn doelstelling zal zijn binnen het halfuur lopen. Dat moet kunnen.
Nu maar hopen dat het een beetje minder koud is, misschien komt Danne ons dan wel aanmoedigen bij de finish..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten